Według żywotu z VIII w., Florian z Lauriacum urodził się ok. 250 roku w Zeiselmauer (Dolna Austria). W młodym wieku został dowódcą wojsk rzymskich, stacjonujących w Mantem, w pobliżu Krems (obecnie w północno-wschodniej Austrii). Podczas prześladowania chrześcijan przez Dioklecjana został aresztowany wraz z 40 żołnierzami i przymuszony do złożenia ofiary bogom.Wobec stanowczej odmowy wychłostano go i poddano torturom. Przywiedziono go do obozu rzymskiego w Lorch koło Wiednia. Namiestnik prowincji, Akwilin, starał się groźbami i obietnicami zmusić oficera rzymskiego do odstępstwa od wiary. Kiedy jednak te zawiodły, kazał go biczować, potem szarpać jego ciało żelaznymi hakami, wreszcie uwiązano kamień u jego szyi i zatopiono go w rzece Enns. Miało się to stać 4 maja 304 roku. Jego ciało odnalazła Waleria i ze czcią je pochowała. Nad jego grobem wystawiono z czasem klasztor i kościół benedyktynów, objęty potem przez kanoników laterańskich. Do dnia dzisiejszego St. Florian jest ośrodkiem życia religijnego w Górnej Austrii. Św. Florian jest patronem archidiecezji wiedeńskiej.
W roku 1184 na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego, syna Bolesława Krzywoustego, Kraków otrzymał znaczną część relikwii św. Floriana. W delegacji odbierającej relikwie miał się znajdować także bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski. Ku ich czci wystawiono w dzielnicy miasta, zwanej Kleparzem, okazałą świątynię. Kiedy w 1528 r. pożar strawił tę część Krakowa, ocalała jedynie ta świątynia. Odtąd zaczęto św. Floriana czcić w całej Polsce jako patrona podczas klęsk pożaru, powodzi i sztormów. Kraków jeszcze dzisiaj obchodzi pamiątkę św. Floriana jako święto. Florian jest patronem Austrii i Bolonii oraz Chorzowa; ponadto hutników, strażaków i kominiarzy, a także garncarzy i piekarzy. W Warszawie pod wezwaniem św. Floriana jest katedra warszawsko-praska.
W ikonografii św. Florian przedstawiany jest jako gaszący pożar oficer rzymski z naczyniem. Czasami jako książę. Bywa, że w ręku trzyma chorągiew. Jego atrybutami są: kamień młyński u szyi, kolczuga, krzyż, czerwony i biały krzyż, miecz, palma męczeńska, płonący dom, orzeł, tarcza, zbroja.
Przedruk fragmentu artykułu z http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/
Dodano: 05-05-2018
Przeczytaj inne
Rocznica poświęcenia kościoła własnego
Dodano: 27.10.2022
Kościół pw. św. Marcina w Radziechowach
Radziechowy, wieś, jedna z najstarszych osad na żywiecczyźnie licząca ponad 600 lat, położona jest po lewej stronie Soły, wzdłuż wąwozu, na trasie zwanej "Drogą Cesarską", obecnie droga Żywiec - Zwardoń.
W swojej długiej historii wieś doświadczyła wielu tragicznych wypadków. Jak wynika z dokumentów i kronik, podczas najazdu Szwedów w 1656 r. prawie doszczętnie wieś spalono i wymordowano za udział Górali w walkach o obronę Częstochowy.
Adwent - historia i znaczenie
Dodano: 10.12.2021
Adwent (łac. adventus – przyjście) – jest okresem trwającym od I nieszporów czwartej z kolei poprzedzającej Święto Bożego Narodzenia niedzieli do 24 grudnia, okres przypominający oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jest to czas poprzedzający pamiątkę pierwszego przyjścia – wcielenia, znanego pod nazwą narodzin Chrystusa.
Trzecie objawienie: 13 lipca 1917
Dodano: 07.07.2018
W chwili trzeciego objawienia, mała szara chmurka zawisła nad zielonym dębem, słońce pociemniało, a orzeźwiająca bryza powiała w górach. Był sam środek lata. Manuel Marto, ojciec Hiacynty i Franciszka, jak sam to ujmuje, także usłyszał pobrzękiwanie podobne do brzęczenia much w pustym dzbanie. Wizjonerzy ujrzeli znajomy im już blask światła, a w chwilę później spostrzegli ponad krzewem Najświętszą Maryję Pannę.
25-lecie obecności figury Matki Boskiej Fatimskiej w parafii w Radziechowach
Dodano: 08.04.2018
Dzieje się to zimą na początku 1992 roku na plebanii w Radziechowach u proboszcza śp. Ks. Stanisława Gawlika. Ja i ks. Stanisław dyskutujemy o przemianach w Polsce, o otwarciu granic na zachód, o tym że możemy mieć u siebie paszporty na wszystkie kraje świata (co za dawnego systemu było nie do pomyślenia – paszporty znajdowały się na milicji i wydawano je tylko niektórym obywatelom). Mówimy o życiu po 1989 roku w Polsce, o możliwościach, które otwierają się przed nami.